English

Chciałabym podzielić się z Wami moją najważniejszą decyzją jaką podjęłam w życiu. Decyzja ta to nałożenie nikabu. Wiele osób nie może zrozumieć, że zrobiłam to z własnej woli. Niektórzy w dalszym ciągu uważają, że ktoś mnie do tego zmusił lub, że moja religia mi to narzuca. Chciałabym wyjaśnić Wam powody mojej decyzji i co oznacza dla mnie nałożenie nikabu.

Moja historia od początku

Jak już wcześniej wspominałam w poprzednich artykułach, wychowałam się w normalnej europejskiej rodzinie w Europie Środkowej. Moja rodzina nie wierzy w Boga, są ateistami i ja również byłam ateistką. Od maleńkiego ubierałam normalnie, w sportowe ubrania, tak jak każda dziewczyna
w Europie lub w Ameryce. Nie zakrywałam też włosów. Nigdy nie kazano mi zakrywać włosów ani reszty ciała. 

Tak jak wspomniałam, byłam zupełnie normalną dziewczyną, nosiłam dżinsy, T-shirty, sukienki, skąpe ubrania i bikini, uwielbiałam też nosić piękną biżuterię i chwalić się nią. Jednak pewne aspekty dotyczące percepcji naszego społeczeństwa nie podobały mi się i nigdy się z nimi nie zgadzałam. 

Pierwszym z takich aspektów jest moda. Nie ma nic złego w modzie samej w sobie ale w tym, jakie podejście mają do niej dziewczyny. Istnieje coś w rodzaju konkurencji pomiędzy dziewczętami o to, która ma najlepsze ubrania, makijaż no i ciało. Wiele z nas popada przez to we frustrację, a nawet depresję i kończy się to w szpitalu. Mnie na szczęście to ominęło,  bo nigdy nie przejmowałam się aż tak modą, ale nie ma we mnie zgody na to jaka presja wywierana jest przez społeczeństwo na dziewczęta, żeby były doskonałymi. 

Druga rzecz jaka mi się nie podoba, to sposób w jaki chłopcy patrzą na dziewczyny, porównując je ze sobą. Jest niemal tak jakby dziewczyny były jakimś towarem na półkach sklepowych, a chłopcy wybierali tę najlepszą na podstawie jej wyglądu, albo tak jakbyśmy były dla nich jakim smacznym kąskiem. Wiecie same, chłopcy patrzą na Was i robią niemiłe komentarze, a jeżeli Wasz wygląd nie przystaje do standardów obowiązujących aktualnie w danym społeczeństwie, nikt nawet na Was nie spojrzy. Z pewnością jednak Was zauważą i zmienią Wasze życie w piekło. Szczególnie dotyczy to osób z nadwagą. Wyobraźcie sobie tylko nastoletnia dziewczynę, która jest wyszydzana z powodu swojego wyglądu i jak może to zniszczyć jej życie. Zdaję sobie też sprawę, że największą słabością chłopców na całym świecie są właśnie dziewczyny. Tak są już stworzeni więc uważam, że dziewczyny popełniają błąd odsłaniając swoje ciało i wystawiając się na nieprzychylne komentarze. Należałoby zatem winić dziewczęta, a nie chłopców. 

Trzecia godna potępienia sprawa, to obmacywanie dziewcząt bez ich zgody, a w skrajnych przypadkach gwałt lub jakakolwiek inna przemoc w stosunku do kobiet. Powiedzmy sobie szczerze, jest teraz modne stwierdzenie, że „muzułmanki są jak niewolnice, żyją jak w więzieniu i wykorzystywane są jedynie do zabaw seksualnych”, ale ile takich przypadków mamy też w Europie? Prawie co sekundę jakaś dziewczyna pada ofiarą przemocy ze strony obcych mężczyzn, ale też ze strony swoich ojców, braci, mężów…zdarza się, że gwałcone są nawet dzieci. Szczerze mówiąc nawet nie da się tego porównać ze światem muzułmańskim. Nie twierdzę, że wszyscy muzułmanie są święci, wyjaśnię to za chwilę. Chodzi mi o to, że dziewczyny paradują prawie, że nago, nikt tez nie uczy chłopców szacunku do dziewcząt, nic więc dziwnego, że takie rzeczy się zdarzają.  A to dopiero początek…

Wydaje mi się, że te trzy powody które podałam wystarczą do wyjaśnienia dlaczego nie zgadzam się
z poglądami naszego współczesnego społeczeństwa. Przejdźmy teraz do punktu widzenia
z perspektywy muzułmanów.

Dlaczego noszę nikab?

Chciałabym podzielić się z Wami opowieścią o tym, jak po raz pierwszy dowiedziałam się o nikabie. Jako 6-letnia dziewczynka wybrałam się z mamą do zoo. Zobaczyłam tam Araba wraz z jego 4-ma żonami. Każda z żon miała na sobie nikab. Oczywiście przykuło to całą moją uwagę. Przyglądałam się im przez parę minut. Zafascynowały mnie oczy tych kobiet, po których trudno było mi poznać czy są szczęśliwe, czy też smutne, byłam bardzo ciekawa kim one są i dlaczego są tak okryte. Naprawdę bardzo chciałam to wiedzieć. Zapytałam więc mamę, na co ona mi odpowiedziała – „ te kobiety nie mają żadnych praw ani wolności, żyją jakby w więzieniu”. Porównała też ich ubrania do naszych. Powiedziała: „zobacz, jakie mamy szczęście, że możemy nosić koszulki i szorty i nie musimy umierać latem z gorąca”. Nie pamiętam czy uwierzyłam wtedy w słowa mojej mamy, ale pamiętam je do dziś. 

W każdym razie ja zawsze lubiłam dużo myśleć i wyrabiać sobie własną opinię na każdy temat. Jako nastolatka chciałam aby oceniano mnie na podstawie mojego charakteru i poglądów, a nie wyglądu, a szczególnie dotyczyło to chłopców. W moim europejskim życiu okazało się to niemożliwe. Nie chodziło też tylko o kontakty z płcią przeciwną, ale też w szkole oraz w pracy. Nie miało znaczenia jak byłam inteligentna i uprzejma, najważniejszy był mój wygląd. Będąc wystarczająco seksowną, bezczelną i opanowując umiejętność manipulowania ludźmi mogłabym zarobić mnóstwo pieniędzy
i mieć wszystko czego dusza zapragnie. Nie tego jednak chciałam od życia.   

Wtedy to przeszłam na Islam mimo, że nie wiedziałam jeszcze wszystkiego na temat tego wyznania, wiedziałam jednak, że Islam oddaje kobietom pełen szacunek i to mi wystarczyło. Po przejściu na Islam nie nosiłam od razu nikabu ani hidżabu, dałam sobie czas do zebrania informacji, namysłu
i podjęcia własnej decyzji. 

Po raz pierwszy w życiu założyłam hidżab (szal okręcony wokół głowy) właśnie w Egipcie. Wyobraźcie sobie, że na ulicy zobaczyłam mnóstwo dziewczyn ubranych w obcisłe ciuchy zupełnie jak w Europie ale noszących na głowie hidżab. Wydały mi się znacznie piękniejsze niż Europejki. Z zaskoczeniem odkryłam również, że kiedy dziewczyna nie jest niemalże półnaga, ale za to nosi obcisłe ubrania, dla chłopców jest jeszcze bardziej pociągająca. W końcu noszenie hidżabu zaczęło mnie przygnębiać, nie widziałam zbyt wielkiej różnicy w stosunku do europejskiego stroju. Widziałam również na ulicach kobiety ubrane w nikab. Było w nich coś, co mnie zachwyciło: nie zaczepiał ich żaden mężczyzna, nikt nie śmiał ich tknąć ani nawet na nie spojrzeć. Kiedy to zobaczyłam, wiedziałam w głębi serca, że tego właśnie poszukiwałam przez całe moje życie. Obawiałam się jednak włożyć nikab. Ponieważ kiedy ktoś raz zdecyduje się nałożyć nikab, nie powinien już rezygnować z noszenia go. Trudno było mi podjąć taką decyzję. Słyszałam tyle złego na temat nikabu odkąd byłam dzieckiem, a teraz zobaczyłam coś, co zupełnie zaprzeczał tym opiniom????

Podjęłam w końcu decyzję i założyłam nikab i wyobraźcie sobie, że stał się wtedy cud. Mój pierwszy dzień w nikabie był naprawdę wspaniały. To było magiczne przeżycie, w nikabie odnalazłam swoją wolność i szczęście. Żaden facet już mnie nie zaczepiał, a nawet kobiety jakby nabrały do mnie więcej szacunku, jeśli poprosiłam kogoś o pomoc, natychmiast ją otrzymywałam, a kiedy zaoferowałam komuś swoją pomoc, ludzie wierzyli w moje dobre intencje. Wielu ludzi uważa też, że dziewczyna w nikabie jest dobrze wyedukowana w naukach Islamu oraz, że ma dobry charakter. 

Po co nosić nikab?

Chciałabym porozmawiać o tym, jaki jest cel noszenia nikabu? Dlaczego okrywamy się całe, łącznie
z twarzą? Każda dziewczyna ma swoje własne powody, ale najbardziej powszechne to:

Chęć przynależności do tylko jednego mężczyzny. Dlaczego pozwalać patrzeć na siebie wielu chłopakom? Z pewnością nadejdzie taki dzień, kiedy wyjdę za mąż. Nieważne czy będzie to w Europie czy w Egipcie, każda z nas w końcu wyjdzie za jednego mężczyznę. Chcę być piękna tylko dla tego jednego mężczyzny i chcę, żeby tylko on mógł na mnie patrzeć. 

Chęć chronienia siebie. Kiedy jesteś zasłonięta, jesteś niczym diament w ukryciu. Nikt nie będzie próbował Cię wykorzystać, dotknąć Cię, czy zrobić Ci jakiejś innej krzywdy. Żaden mężczyzna nie będzie patrzył na Ciebie z pożądliwością. Wytłumaczę to Wam na przykładzie lizaka. Kiedy odwinięty lizak upadnie na ulicę, zaraz usiądzie na nim mnóstwo much, os oraz innych insektów. Kiedy jest zawinięty, insekty nie mają do niego dostępu. Podobnie jest z nikabem, ponieważ dziewczyny są dla chłopców niczym najsłodsze ze słodyczy.

Szacunek. Porozmawiamy teraz o przyszłym mężu. Jeżeli mężczyzna poprosi o rękę dziewczynę
w nikabie, z pewnością stanie się tak dlatego, że słyszał o jej dobrym charakterze i nienagannych manierach. Nie będzie więc porównywał jej z innymi na podstawie jej wyglądu, ale na podstawie jej serca. Jest to naprawdę zadziwiające, że mężczyzna nie widząc twarzy kobiety jest w stanie poprosić o jej rękę. Poza tym, na czym myślicie będzie się skupiał taki mężczyzna nie mogąc zobaczyć twarzy kobiety? Oczywiście na tym, co ona mówi, na jej marzeniach i pragnieniach – czyż nie jest to rodzaj szacunku, o którym marzy każda kobieta? Jak wiele kobiet w Europie uskarża się, że mężczyzna ich nie szanuje albo nie bierze jej słów na poważnie?! Pomyślcie tylko…. Po drugie, więcej szacunku okazują Wam również kobiety. Widząc kobietę w nikabie, one również skupiają się na jej słowach
i charakterze i oceniają ją wyłącznie na tej podstawie. 

Bóg. Najistotniejszy aspekt, może być jednak niezrozumiany przez wiele osób. Wszystko, co powiedziałam do tej pory ma związek właśnie z Bogiem. Islam wymaga od nas uprzejmości i dobrego wychowania w każdej sytuacji. Dlaczego ludzie stosują się do boskich przykazań? Po prostu obawiają się kary bożej i mają nadzieję otrzymać zbawienie. To jest największa motywacja, żeby czynić dobro. Jeżeli nie wierzycie w Boga, dlaczego mielibyście być dobrzy dla innych ludzi? Nie macie czego się obawiać i wydaje się Wam, że możecie robić co tylko się Wam podoba. 

Dziewczyna przybierając się w nikab z pewnością czyni tak, aby podobać się Bogu. Powinna ona być uprzejma również i w prywatnych sytuacjach, umieć kontrolować swoją pożądliwość i być całym sercem oddana Bogu. Wierzy ona całym sercem, że czeka ją za to nagroda. Jeżeli jej wiara w Boga jest słaba, albo nigdy nie nałoży ona nikabu, albo zrzuci go prędzej czy później. 

Chciałabym tutaj zakończyć mój artykuł. Myślę, że udzieliłam Wam bardzo dużo informacji do przemyślenia. Nikogo nie oceniam, mam przyjaciół zarówno wśród muzułmanów, ateistów, jak
i chrześcijan. Staram się wszystkim okazywać szacunek. Wszystko, co napisałam, to sa po prostu moje własne poglądy.

Pozwólcie, że na zakończenie dodam tylko:

Do wszystkich kobiet:

„Jeżeli chcecie zostać muzułmanką i przywdziać nikab, niech będzie to tylko i wyłącznie Wasza decyzja. Nikt nie powinien Was do tego przymuszać, nawet Wasz własny mąż. A już na pewno nie przechodźcie na Islam tylko dlatego, że zakochałyście się w jakimś mężczyźnie. Religia jest prywatną sprawą każdego człowieka i powinnyście tego decyzje podejmować tylko i wyłącznie na podstawie własnego sumienia i tego, co podpowiada Wam serce. Jeżeli Wasza decyzja będzie powodowana kimś innym, nie wytrwacie w niej na dobre, ale jeśli zrobicie to dla siebie, jest szansa, że decyzja Wasza będzie trwała.”

Śledź mojego bloga, subskrybuj biuletyny, a także sprawdź mój ebook.

Artykuł: The Niqab Girl
Przetłumaczone przez: JK Translations